25. San ("Plaża" w Dąbrówce Starzeńskiej)

Powyżej Przełęczy Użockiej na terytorium Ukrainy, w miejscu gdzie Bieszczady Wschodnie oddzielają się od Zachodnich, na wysokości 889 m n.p.m. (wschodni stok Piniaszkowego) swoje źródło ma rzeka San.

To najwiÄ™kszy karpacki dopÅ‚yw WisÅ‚y, majÄ…cy 443,4 km dÅ‚ugoÅ›ci i zlewniÄ™ o powierzchni 16 861, 3 km², z czego 14,7% leży na terenach Ukrainy.
San na przestrzeni 150 km płynie przez tereny górskie (Bieszczady, Góry Sanocko-Turczańskie), 129 km przez tereny Pogórzy (Leskie, Bukowskie, Doły Sanocko-Jasielskie, Dynowskie i Przemyskie), a na odcinku 165 km przez równinne obszary wschodniej części Kotliny Sandomierskiej.
San jest rzeką górsko-nizinną z trzema dolinnymi odcinkami biegu.
Środkowy odcinek Sanu to fragment od Leska do Przemyśla zaliczany do krainy brzany.
W przeważającej części przepływa on przez tereny gmin należących do Związku Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego. Najważniejszymi dopływami są na tym odcinku Osława, Stupnica i Wiar.
Bieg środkowy zaznacza się od przełomu rzeki przez Góry Słonne (odcinek przełomowy: Sanok, Trepcza, Międzybródź, Liszna). Dolina poszerza się i rzeka częściej meandruje, mija Mrzygłód i Tyrawę Solną, a potem Dobrą Szlachecką i wkracza na obszar Pogórza Dynowskiego. Jest to zespół łagodnych wzgórz o wysokości od 350–450 m n.p.m., zbudowanych z utworów fliszowych (głównie piaskowców i łupków), pociętych dolinami rzek i potoków karpackich.
San w rejonie Dynowa skręca ku wschodowi i meandrując wśród wzgórz Pogórza, dociera do Przemyśla. Jednym z charakterystycznych meandrów tego odcinka doliny jest stary meander Sanu i góra zakolowa w rejonie Dubiecka. Z dopływów Sanu na odcinku do Sanoka po Przemyśl na uwagę zasługuje Sanoczek (dopływ lewobrzeżny) i Wiar (dopływ prawobrzeżny), odwadniający Pogórze Przemyskie.
Walory krajobrazowe doliny Sanu, szczególnie jej części górskiej i podgórskiej, mają wysoką rangę. Na szczególną uwagę zasługują przełomy Sanu zwłaszcza w rejonie Słonnego, Wybrzeża, Iskani, Babic i Nienadowej. To one urozmaicają w znacznej części krajobraz naturalny.
W dolinie Sanu można dostrzec terasy, czyli spłaszczenia, występujące nad sobą stopniami, świadczące o kolejnych etapach zmian poziomu dna doliny.
Jednak najbardziej charakterystyczną cechą doliny Sanu w jej środkowym biegu są niezwykłe walory krajobrazowe, florystyczne i faunistyczne, które pozostają na długo w pamięci każdego, wrażliwego na piękno przyrody człowieka. Z tego względu zasługują w pełni na szczególną ochronę, a zwłaszcza rzeka San, stanowiąca oś regionalnego systemu przyrodniczego.

Autorzy fotografii: Stanisław Cyparski, Daniel Gąsecki

powróć do mapy trasy rowerowej... | powróć do listy tablic na trasie rowerowej...