Dynów i jego okolice położone są na Pogórzu Karpackim określanym mianem Pogórza Dynowskiego. Miasto jest nieformalną stolica Pogórza Dynowskiego oraz jedyną miejscowością posiadającą prawa miejskie sięgające jeszcze XV w. Położone jest głównie po lewej stronie Sanu na wysokości 250-270 m n.p.m., natomiast po prawej stronie rzeki usytuowana jest dzielnica miasta – Bartkówka. Administracyjnie leży w województwie podkarpackim, na południu powiatu rzeszowskiego, na styku czterech powiatów: rzeszowskiego, przemyskiego, przeworskiego i brzozowskiego. Swym zasięgiem obejmuję powierzchnię 24 km² i liczy około 6300 mieszkańców.

Dynów stanowi ważny ośrodek życia administracyjnego, społecznego i kulturowego o wymiarze ponadlokalnym. Funkcjonują tutaj urzędy publiczne, instytucje regionalne, szkoły średnie oraz wiele firm prywatnych i przedsiębiorstw.

Miasto posiada znakomite warunki do rozwoju turystyki. Główne walory tego terenu to malownicze położenie geograficzne, rzeka San, nieskażone środowisko przyrodnicze, interesujące zabytki architektury, liczne oznakowane szlaki turystyczne, które zaprowadzą nas w ciekawe miejsca zarówno w mieście, jak i okolicy.

Przez miasto przebiegają: niebieski szlak karpacki (Dynów - Ustrzyki Dolne), szlak niebieski (Dynów - Rzeszów) i żółty szlak turystyczny (Dynów - Czudec), których dokładne opisy znajdują się na stronach PTTK oddział w Rzeszowie i Przemyślu, trasa rowerowa „Doliną Sanu”, miejska trasa rowerowa łącząca pięć punktów widokowych położonych wokół Dynowa, szlak wodny „Błękitny San”. Ponadto dwa szlaki turystyczno-kulturowe: Nadsańskich Umocnień „Linia Mołotowa” oraz Szlak Chasydzki, na trasie którego znajduje się cmentarz żydowski z grobem cadyka Cwi Elimelecha Szapiro.

Urozmaicony krajobraz i bogata przyroda chroniona jest w Parku Krajobrazowym Pogórza Przemyskiego, w którego zasięgu znajduje się część Dynowa oraz w Przemysko-Dynowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu. Podczas wędrówek po lasach Dynowa można spotkać: sarny, lisy, dziki, czasem jelenie lub też salamandry plamiste, a także puszczyka uralskiego, myszołowa lub krogulca. Bogata przyroda oferuje wiele rzadkich gatunków flory np.: lilię złotogłów, czosnek niedźwiedzi, tojad mołdawski i wiele odmian storczyków.

Obok wycieczek pieszych i rowerowych pobyt na Dynowszczyźnie sprzyja uprawianiu sportów wodnych. San to bowiem wymarzona rzeka dla kajakarzy i pontoniarzy. Rzeka na tym odcinku ma jeszcze górski charakter, tworzy malownicze przełomy. Szlak wodny z Sanoka do Przemyśla liczy 113 km. Można podzielić go na 3–5 etapów planując noclegi na biwakach w Sanoku, Temeszowie, Dynowie, Słonnem czy Krasiczynie. Rzeka stwarza również świetne warunki dla wędkarstwa. Występuje tu wiele cennych gatunków ryb w tym łososiowatych, co sprzyja uprawianiu wędkarstwa sportowego. Z Dynowa pochodzi mistrz i wicemistrz świata w wędkarstwie muchowym Franciszek Szajnik.

Ciekawą propozycją dla turystów jest przejazd kolejką wąskotorową „Pogórzanin” na trasie Przeworsk-Dynów. Kursująca sezonowo kolejka łączy Ziemię Przeworską z Pogórzem Dynowskim tunelem o długości 602 metrów, znajdującym się w miejscowości Szklary. Docelowy dworzec w Dynowie jest najbardziej reprezentatywnym budynkiem stacyjnym na całej trasie kolejki, wzbogacony dodatkowo zabytkową lokomotywą. Kolejka pokonuje 46-kilometrowa trasę w 2 godziny i 45 minut.

Bogate są tradycje i aktywność kulturowa mieszkańców Dynowa. W mieście funkcjonuje Chór Mieszany „Akord” (pod dyrekcją Andrzeja Kędzierskiego), Orkiestra Dęta OSP (założona przez Tadeusza Dymczaka, a obecnie prowadzona przez Franciszka Podulkę), Kapela Ludowa „Dynowianie”, Młodzieżowa Kapela Ludowa „Pogórzanie” (prowadzona przez Andrzeja Sowę), Kapela Podwórkowa „Tońko” (prowadzona przez Antoniego Dżułę), Amatorski Zespół Teatralny działający przy Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” (założony przez Władysława Biegę a obecnie prowadzony przez Krystynę Dżułę), Bocca Della Verita (zespół grający poezję śpiewaną) oraz liczne zespoły taneczne i artystyczne działające przy MOK-u, w szkołach podstawowych i średnich.

O rozwój kulturalny dba Miejski Ośrodek Kultury, o intelektualny Miejska Biblioteka Publiczna. W mieście funkcjonują galerie: „Pniak” – prywatna galeria Bogusława Kędzierskiego, absolwenta Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem, gdzie prezentowane są rzeźby i płaskorzeźby w drewnie, „Galeria na Zabramie” - jej właścicielami są Jolanta Pyś-Miklasz (zajmuje się malarstwem sakralnym, pejzażem, portretem, maluje biżuterię na kamieniach) oraz Janusz Miklasz (rzeźbiarz) oraz „Galeria Dworska” Tadeusza Pindyka, która prezentuje rzeźby i płaskorzeźby w lipie. W 2015 roku została utworzona przy Zespole Szkół w Dynowie Izba Regionalna im. Mieczysława Krasnopolskiego.

Z sukcesami działa Stowarzyszenie De-Nowo (organizuje przedstawienia plenerowe z udziałem mieszkańców), Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” (z działającymi sekcjami sportowymi: tenisa stołowego, badmintona, piłki ręcznej i aerobiku, Uniwersytetem Złotej Jesieni oraz wspomnianym wcześniej zespołem teatralnym), Stowarzyszenie Promocji i Rozwoju Regionu Dynowskiego – Towarzystwo Przyjaciół Dynowa, Stowarzyszenie Przyjaciół Zespołu Szkół Zawodowych Dynowie,

W Dynowie od ponad 20 lat wydawany jest miesięcznik „Dynowinka”, komentujący rzeczywistość miasta i okolic.

Dowodem dużej aktywności kulturalnej miasta są organizowane ważne imprezy, wykraczające rangą poza jego obszar. Już od ponad 50 lat odbywają są Dni Pogórza Dynowskiego, a ponadto Pogórzańska Nuta - Przegląd Kapel, Instrumentalistów i Śpiewaków Ludowych w ramach Ogólnopolskiego Festiwalu w Kazimierzu n/Wisłą, Konkurs Kolęd i Pastorałek, Dynowska Jesień Teatralna, SZPAK – szkolne prezentacje artystyczne, Konkurs Recytatorski Poezji Patriotycznej, widowiska plenerowe teatralne wystawiane przez Stowarzyszenie De-Novo, Dożynki na Zasaniu oraz wiele innych imprez cyklicznych.

W trosce o rozwój sportu i kultury fizycznej na terenie miasta powstają nowe obiekty sportowe i rekreacyjne, a istniejące są gruntownie remontowane. Od 1947 roku działa klub sportowy – Towarzystwo Sportowe „Dynovia”, a przy szkołach uczniowskie kluby sportowe, rozwijające talenty młodych. Na bazę sportową składają się kompleks boisk wielofunkcyjnych „Orlik” wraz kortem tenisowy ze sztuczna nawierzchnią, boisko wielofunkcyjne przy Parku Miejskim w Dynowie wraz z kortem tenisowym i placem zabaw dla dzieci oraz stadion miejski.

Dynów jest miastem pełnym architektonicznych, krajobrazowych i przyrodniczych ciekawostek.

Najważniejsze zabytki miasta to:

- kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca jedna z najcenniejszych i najstarszych budowli sakralnych na Podkarpaciu. Pierwotnie drewniany, obecnie murowany w stylu późnorenesansowym wzniesiony został na początku XVII w. Wielokrotnie przebudowywany, ostatecznie jest jednonawową świątynią z parą kwadratowych kaplic bocznych. Wewnątrz można obejrzeć późnorenesansowe sklepienie bogato zdobione sztukateriami. Barokowe wyposażenie pochodzi z XVII i XVIII w. Na uwagę zasługuje XVIII-wieczny wczesnobarokowy obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem zwanej Matką Boską Dynowską. Warto też zwrócić uwagę na rokokowy prospekt organowy, ambonę barokową z XVIII w., XVII wieczną drewnianą chrzcielnicę, marmurowe epitafium inskrypcyjne Stanisława Wapowskiego z 1540 r., figurę Chrystusa Ukrzyżowanego w kaplicy św. Antoniego, neorenesansowe stalle. W skład zespołu kościelnego wchodzi barokowa dzwonnica z XVII w. z kaplicą św. Teresy w przyziemiu oraz murowane ogrodzenie z renesansową bramą w kształcie łuku triumfalnego,

- ziemne fortyfikacje miejskie i zamkowe z XIV i XV w. zachowane do dziś tylko w niewielkich fragmentach,

- rynek z odrestaurowanym pomnikiem Władysława Jagiełły z 1910 r. oraz zabytkowymi kamienicami,

- pozostałości zabudowań dworskich rodziny Trzecieckich z XIX w. - murowana oficyna dworska z 1904 r., pozostałości parku i drewniana studnia,

- murowana szkoła z przełomu XIX i XX w. z bogatą dekoracją snycerską (obecnie siedziba Urzędu Gminy),

- zabytkowy dworzec kolejki wąskotorowej na linii Przeworsk – Dynów wraz z budynkiem administracyjnym, magazynem spedycji kolejowej, budynkiem wagi kolejowej, urządzeniami sygnalizacyjnymi i torowiskiem oraz lokomotywą z końca XIX w.,

- cmentarz rzymskokatolicki z początku XIX w. wraz z kaplicą z 1829 r.,

- dwa cmentarze żydowskie (kirkuty): przy ulicy Piłsudskiego (ohel cadyków: Cwi Elimelecha Szapiry i jego synów) oraz przy ulicy Karolówka (z kilkoma zachowanymi nagrobkami),

- schrony bojowe od ognia czołowego i tradytorowy oba położone na tzw. „Linii Mołotowa” – ul. Bartkówka obok nr 18 i ul. Bartkówka obok nr 145,

- liczne dynowskie kapliczki, figury i krzyże,

- kapliczka-obelisk (słup handlowy) – najstarsza dynowska kapliczka z XVIII w. przy ulicy Piłsudskiego.

Powrót do strony głównej...