Dubiecko – Rezerwat „Broduszurki” – Winne Podbukowina – Wybrzeże – Iskań – Nienadowa – Dubiecko
Długość trasy: 20 km
(rower górski)

Jest to trasa rowerowa, która w całości leży na terenie gminy Dubiecko. Łączy ze sobą łatwość poruszania się, piękne widoki, ciszę oraz możliwość zwiedzania zabytków kultury. Jest bardzo ciekawa pod względem przyrodniczym (rezerwat „Broduszurki”, kompleksy leśne), historycznym i kulturowym (ślady grodziska na Wybrzeżu, dworek w Nienadowej razem z zespołem parkowym, zamek w Dubiecku wraz z przylegającym parkiem, kościół rzymskokatolicki i cerkiew greckokatolicka w Dubiecku) i krajobrazowym (dwukrotnie przekraczamy rzekę San, po raz pierwszy na wiszącej kładce na Wybrzeżu i po raz drugi na moście drogowym w Iskani).

Nie jest to trasa trudna. Większa jej część wiedzie przez drogi żwirowe. Pewną trudność może sprawić tylko droga gruntowa obok rezerwatu „Broduszurki”.

Start – Trasę rowerową rozpoczynamy na parkingu samochodowym w centrum Dubiecka. Stamtąd wyjeżdżamy na drogę główną, skręcamy w lewo, kierując się w stronę Dynowa. Po drodze mijamy kościół parafialny i cerkiew greckokatolicką. Już po przejechaniu pół kilometra możemy zjechać z drogi asfaltowej na chodnik, który biegnie wzdłuż drogi na odcinku l,5 km.

2,8 km – Dojeżdżamy do miejscowości Bachórzec. Jadąc cały czas prosto po lewej stronie mijamy tablicę informującą nas, że znajdujemy się na terenie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego.

3,5 km – Przed nami ostry zakręt w prawo. Tuż za nim skręcamy w lewo. Opuszczamy wygodny asfalt i od tej pory poruszać się będziemy drogami żwirowymi lub polnymi.
Uwaga! Podczas skręcania z drogi głównej prosimy o zachowanie szczególnej ostrożności, ponieważ zjazd na drogę boczną znajduje się w połowie zakrętu.
Początek tego etapu wita nas wygodną drogą żwirową, nadającą się do jazdy rowerowej. Z prawej strony dochodzi do niej droga polna, prowadząca do pól uprawnych. My jednak jedziemy prosto. Naszym oczom ukazuje się niewielki kompleks leśny: sosnowo-brzozowy, rezerwat „Broduszurki”. Jest to jedyne torfowisko typu przejściowego i wysokiego na terenie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego.

4,6 km – Tuż przy tablicy informującej nas o ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej zlokalizowanej na terenie rezerwatu, skręcamy w prawo.

4,9 km – Początek ścieżki dydaktyczno-przyrodniczej. Znajduje się tutaj tablica informacyjna oraz szczegółowy plan rezerwatu „Broduszurki”. Jest tutaj również dogodne miejsce do odpoczynku (ławki, stoły). Po krótkiej przerwie skręcamy w prawo na gruntową drogę, która prowadzi nas skrajem rezerwatu brzozowo-świerkowego (po prawej stronie), a po lewej podziwiać możemy widok na rozległe łąki i grunty orne. Musimy pamiętać, że część szlaku prowadzi przez trawiaste, nieco podmokłe tereny więc nasza wycieczka rowerowa może zmienić się w pieszą wędrówkę, szczególnie na wiosnę.

6,2 km – docieramy do końca ścieżki dydaktyczno-przyrodniczej. Tutaj możemy odstawić rowery i zobaczyć część torfowiska.

Rezerwat torfowiskowy „Broduszurki”

Jest to jedyne torfowisko typu przejściowego i wysokiego w południowej części województwa. Charakteryzuje się różnorodną florą, która zawiera elementy bagienne, pastwiskowe, leśne i łąkowe. Na szczególną uwagę zasługują zbiorowiska boru bagiennego, a także rosiczka okrągłolistna, pływacz zwyczajny, żurawina błotna, bagno zwyczajne. Bogactwo flory sprzyja występowaniu dużej liczby gatunków zwierząt: płazów (jaszczurki, padalec, żmija zygzakowata), gadów (ropucha szara, żaba wodna), owadów (jelonek rogacz, pływak żółtobrzeżek, nartnik, ważki), ptaków (bażanty, kuropatwy, kaczka krzyżówka, cyranka, cyraneczka) i ssaków (lis, kuna leśna).

Z rezerwatu wjeżdżamy na nawierzchnię smołową, która wiedzie nas pomiędzy domami na Winnym Podbukowinie.

7,5 km – dojeżdżamy do rozwidlenia dróg, skręcamy w lewo w kierunku Wybrzeża. Po lewej stronie widzimy niewielkie wzgórze tzw. Łysą Górę. Poprawie uległa nawierzchnia drogi, ponieważ wjeżdżamy na drogę asfaltową.

Łysa Góra

Wzgórze przez okolicznych mieszkańców często nazywane Manasterzem. Według krążącej legendy istniał tu niegdyś klasztor (monastyr) Bazylianów. Z wierzchowiny Łysej Góry rozciąga się piękna panorama okolicy i widok na pobliskie wsie – Winne Podbukowina, Bachórzec, Dubiecko, Przedmieście Dubieckie i Wybrzeże.

8,7 km – docieramy do drogi głównej na Wybrzeżu, która prowadzi do Dubiecka. Skręcamy w lewo. Przed nami wisząca kładka, którą przeprawiamy się na prawy brzeg Sanu. Naprzeciwko kładki znajduje się ośrodek Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży „Nadzieja”. Po drugiej stronie Sanu jedziemy w prawo, po drodze asfaltowej, mijając pojedyncze domy.

Wybrzeże

Na tę miejscowość składają się dwie dawne wsie: prawobrzeżna Ruska Wieś (pierwotna wieś Dubiecko) i lewobrzeżna Przysada, połączone wiszącą kładką. Naprzeciwko kładki znajduje się park, w którym rosną pomnikowe lipy i dęby, a także okazy takich drzew jak: sosna wejmutka, iglicznia, surmia zwyczajna. Na terenie parku znajduje się pięknie odnowiony budynek Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.

9,5 km – Drogę asfaltową powoli zastępuje droga bita. Początkowo po prawej stronie mijamy grunty orne, a po lewej łąki, które stopniowo przechodzą w las iglasty, a potem mieszany. Ten odcinek drogi jest bardzo interesujący pod względem przyrodniczym (cały czas jedziemy blisko ściany lasu).

13,7 km – Po prawej stronie mijamy strzelnicę myśliwską, a po chwili wjeżdżamy na asfalt i skręcamy w lewo, przejeżdżając przez most drogowy na rzece San. Kierujemy się w stronę Dubiecka. Po przejechaniu ok. 2 km zbliżamy się do pierwszych zabudowań w Nienadowej.

Nienadowa

Wieś położona na lewym brzegu Sanu, leżąca ok. 2 km od Dubiecka. Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach z 1441 r. Ozdobą tej miejscowości jest XIX-wieczny, klasycystyczny dworek, otoczony parkiem liczącym około 75 gatunków roślin i drzew (w tym wiele pomnikowych). Obok dworu zachowały się także dwie oficyny i dwie kordegardy oraz zabudowania gospodarcze. W dworku tym wakacje spędzał młody Aleksander Fredro.

17,6 km – Mijamy dworek w Nienadowej, Zespół Szkół Rolniczych i kierujemy się w stronę Dubiecka. Na 300 m przed skrzyżowaniem z drogą główną Przemyśl – Dynów, skręcamy w lewo z drogi asfaltowej na drogę wyłożoną płytami betonowymi. Po około 200 m rozpoczyna się droga żwirowa, równoległa do nurtu Sanu. Jej cały odcinek to łagodny podjazd do góry. Na końcu trasy rozciąga się piękny widok na prawobrzeżną część Wybrzeża.

19,4 km – Dojeżdżamy do drogi głównej. Skręcamy w lewo w stronę Dubiecka, mijając po prawej stronie Szkołę Podstawową im. Ignacego Krasickiego i Liceum Ogólnokształcące. Po prawej stronie mijamy park przy zamku. Trasę rowerową zakończyć możemy zwiedzając park i zamek.

Dubiecko

Pierwsza wzmianka o Dubiecku pochodzi z 1358 r. W tamtych latach Dubiecko zlokalizowane było na prawobrzeżnej części Wybrzeża. W 1407 r., gdy Mikołaj Kmita uzyskał od Władysława Jagiełły dla Dubiecka prawa miejskie, przeniósł je na lewy brzeg Sanu. Najcenniejszym zabytkiem Dubiecka jest XVIII-wieczny pałac z okalającym go parkiem. Tutaj w 1753 r. urodził się biskup Ignacy Krasicki, wielki poeta oświecenia. Zamek otacza park krajobrazowy z wieloma gatunkami drzew i krzewów. Rosną tu: dąb szypułkowy, miłorząb japoński, platany klonolistne, tulipanowce amerykańskie. W parku znajduje się pomnik postawiony w 1935 r. w dwusetną rocznicę urodzin poety.

W Dubiecku na uwagę zasługuje również kościół parafialny wybudowany w latach 1934–1952, wzniesiony na miejscu wcześniejszych, drewnianych kościołów, z których pierwszy pochodził z 1408 r., a także cerkiew greckokatolicka wybudowana w latach międzywojennych. W północnej części Dubiecka (od ulicy Wałowej) zachowały się ślady starego cmentarza żydowskiego zniszczonego podczas II wojny światowej.

Powyższy tekst pochodzi z pracy zbiorowej pn. "Trasy rowerowe po Pogórzu Dynowskim" wydanej przez Związek Gmin Turystycznych Pogórza Dynowskiego w 2002 r.

W związku ze sporym upływem czasu od wydania publikacji "Trasy rowerowe po Pogórzu Dynowskim" nawierzchnia dróg mogła ulec zmianie. Dlatego też odsyłamy do bardziej aktualnych informacji zawartych w przewodniku pt. "Doliną Sanu - rowerowa trasa przyrodniczo-edukacyjno-turystyczna", który dostępny jest w wersji PDF na naszej stronie w zakładce (mapa trasy rowerowe - przewodnik).

Powrót do strony głównej...